Strach i złość.
Włoski producent Nino Padone objawił się jako Shapednoise w 2010 roku. Firmowane tym szyldem EP-ki zawierały początkowo minimalowe techno. Jednak już dwa lata później artysta śmiało eksperymentował z tą formułą, nasycając ją mocno elementami noise’u. Pełną wypowiedzią na ten temat była kaseta, jaką twórca nagrał dla Hospital Productions – „The Day Of Revenge”. Z czasem okazało się, że klubowa rytmika ogranicza go – dlatego w 2016 roku postawił na w pełni abstrakcyjną muzykę.
Wydany przez Type album „Different Shelves” był porywającą wersją industrialu, przefiltrowaną przez aktualne osiągnięcia współczesnej elektroniki. Kolejnym rozdziałem tego typu preparacji okazała się płyta „Aesthesis” nagrana dla Numbers. Tym razem Padone śmiało dekonstruował estetykę bass music, a jego nagraniom towarzyszyły schizofreniczne wizualizacje, które mogliśmy zobaczyć choćby na berlińskim Atonalu w 2019 roku.
Potem stało się coś strasznego: włoski producent stracił słuch. Nie mógł nie tylko tworzyć, ale nawet uczestniczyć w koncertach. Wszystko wskazywało, że problem ma jednak nerwicowe przyczyny. Dlatego artysta postanowił przezwyciężyć tę barierę i zaczął pracę nad nową płytą. Nie będąc w pełni sprawnym, zaprosił do współpracy kilku bliskich mu twórców. Tak powstał materiał, które teraz dostajemy pod tytułem „Absurd Matter” dla jego własnej tłoczni Weight Looming.
Dwa pierwsze nagrania to industrial podszyty ambientem: świdrujące efekty i fabryczne pogłosy zanurzone w zawiesistym tle („Intro” z Deanem Hurleyem i „Family” z Armandem Hammerem). Potem otrzymujemy zdeformowaną wersję hip-hopu. Miażdżącym bitom towarzyszą przesterowane basy, a wszystko to ozdabia przetworzony rap („Know Yourself” z Brodinskim i Zelooperz oraz „Swash”). Echa brytyjskiej bass music pojawiają się wraz ze spastycznymi rytmami, które podporządkowane zostają noise’owym eksplozjom („Savage Mindedness” i „Weighty!”).
W „Poetry” znów rozbrzmiewa rap – a jest to znany głos Moor Mother, otoczony industrialnymi hałasami i podszyty kroczącym bitem. Nie inaczej rzecz się ma z „Metal” i „Twisted Sills”. Tym razem jednak Padone sięga po najnowsze wynalazki rytmiczne z tego kręgu: cykający trap w pierwszym nagraniu i świdrujący drill w drugim. Wszystko to jest jednak wykoślawione na przerażająco groteskową modłę. Całość wieńczy niespodziewane wyciszenie tego zgiełku w krótkim „Outro”.
Czy tak brzmi hip-hop i bass music słyszana przez człowieka tracącego słuch? Niewykluczone. „Absurd Matter” to najbardziej ekstremalny materiał, jaki kiedykolwiek dostaliśmy od Nino Padone. Włoski producent dociska pedał gazu do dechy i roztrzaskuje się z hukiem o betonową ścianę. Dalej pójść już się nie da. Całe szczęście płyta trwa bardzo krótko, bo niewiele ponad pół godziny. Trudno byłoby znieść dłuższą dawkę takiej muzyki. Nowy album Shapednoise to eksplozja strachu i złości rozpisana na dźwiękową ekstazę.
Weight Looming 2023
