Niemiecki producent już nie musi się ścigać ze swymi młodszymi kolegami.
Tagelectronic (65 wszystkich)
Damon Albarn – Everyday Robots
Od chropowatych barw Britpopu, przez pop-slapstickowy Gorillaz i garść projektów pobocznych. Zawsze ambitnie i odważnie. Damon Albarn zasłynął kartkując muzyczny wokabularz w sposób intuicyjny, scalając brzmienia i dźwięki wedle uznania. I co najpiękniejsze – nie metodą Copy-Paste’a
Cashmere Cat – Wedding Bells EP
Kaszmir? Koty? Eklektyczna muzyka taneczna? Wystylizowany blondyn za deckami? PRowo, to ma niesamowity potencjał!
Space F!ght zainspirowani fantastyką
Angielsko-amerykańsko-polski kolektyw audiowizualny czyta i gra Philipa K. Dicka, Isaaka Asimova oraz Stanisława Lema. A słuchacz płaci ile chce.
Before Tauron Nowa Muzyka z Moderatem
Gwiazdą festiwalowej rozgrzewki przed tegorocznym festiwalem będzie trio Moderat, które zaprezentuje swe multimedialne show 29 marca w Galerii Szyb Wilson w Katowicach.
Fern – Forsaken Exertion
Fern, czyli odległy…
3 pytania – Fern
Tym razem, w naszym cyklu 3 pytań gościmy producenta, ukrywającego się pod pseudonimem Fern. Na początku grudnia wydał nakładem labelu Nowe Nagrania swój debiutancki album „Forsaken Exertion”.
Claude VonStroke – Urban Animal
Claude VonStroke ma zasięg ramion jak bracia Kliczko – obejmuje większość elektronicznych gatunków.
3 pytania – Mooryc
W naszym cyklu 3 pytania, tym razem Mooryc, czyli Maurycy Zimmermann – poznański producent, multiinstrumentalista i autor tekstów piosenek.
Washed Out – Paracosm
Tylko dobrze. Washed Out prezentując swój drugi krążek pokazuje, że czasami lepiej nie kombinować, bo można przedobrzyć. Albo po prostu zepsuć.
3 pytania – XXANAXX
Pierwszy singiel zespołu XXANAXX zatytułowany „Disappear” pojawił się na początku grudnia 2012 roku. W tym właśnie roku siły swoich talentów połączyli: wokalistka Klaudia Szafrańska i producent Michał Wasilewski a.k.a Lance Flare.
Eluvium – Nightmare Ending
Ambient już dawno przestał być muzyką tła – przechodząc znaczną ewolucję na przestrzeni ostatnich lat nasiąkł wokalem i szumem. Zdążył wrócić do źródła – muzyki klasycznej, by wrócić bogatszy o instrumentarium symfoniczne.
Ghostpoet – Some Say I So I Say Light
Ghostpoet, a właściwie Obar Ejimiwe, ma nieprzeciętny talent do kreowania dusznego, ciemnego i przeszytego niepokojem, miejskiego klimatu.
Daft Punk – Random Access Memories
Twórczość Daft Punk, od zawsze zaprogramowana na progresywny rozwój – znów zaskakuje. Po ośmiu latach przerwy, zamiast po raz kolejny scalać w nową jakość cudze wspomnienia, Duet postanowił zadbać o własne.
James Blake – Overgrown
Dobry debiut, rozbudzone nadzieje i szum medialny uświadamiający o nowym nazwisku, którego wypatrywać winno się w festiwalowych line-up’ach. James Blake szybko wdrapał się na sam szczyt świecznika. Największym jednak wyzwaniem jest na nim pozostać, mając ku temu rzeczywiste powody.
Bonobo – The North Borders
To jedna z większych niespodzianek roku 2013. Szybka zapowiedź i równie szybka premiera. Simon Green, który zadebiutował trzynaście lat temu laptopowym kolażem „Animal Magic”, cieszy się
Parov Stelar Trio – The Invisible Girl
Wielbiciele twórczości Marcusa Füredera nie muszą się obawiać – album ten jest kolejną wywrotką syntezy brzmień klubowych ze swingującymi dęciakami, która wsypana do imprezowej playlisty skutecznie uchroni noc przed nudą
Jamie Lidell – Jamie Lidell
Jamie Lidell wraca do swoich początków, kiedy tworzył zdrowo popieprzone techno i IDM.
Atoms For Peace – AMOK
Jak sami szczerze wyznają, Yorke i Godrich pracę nad Atoms For Peace przyrównują do „jedzenia lodów po wspaniałej kolacji”. Jak łatwo się domyśleć „wspaniałą kolacją” jest Radiohead. Co więc kryje się za nazwą Atoms For Peace – projektem stworzonym przez ludzi zasłuchanych w tuzach mądrej elektroniki, którzy w końcu stworzyli album będący, jak się wydaje, pocztówką wysłaną idolom.
Kraftwerk – Computer World
Oto czterech Niemców, którzy robiąc swoje potrafili zwrócić oczy świata na muzykę z pozoru odhumanizowaną, bezduszną, w fałszywej teorii niezdatną do konsumpcji.
