Deep’a & Biri – Emotions Visions Changes

Skoro sam Derrick May wziął ich pod swoje opiekuńcze skrzydła i umieścił dwa utwory na kompilacji wytwórni Transmat, a Hell zaproponował wydanie singla i albumu, to znaczy, że warto na nich zwrócić uwagę.

Yaron Amor ukrywający się pod pseudonimem Deep’a ma 29 lat i jest dobrze znaną postacią nocnego życia w Tel Avivie. Przez długi czas didżejował w najsłynniejszym undergroundowym klubie w mieście – nieistniejącym już Barziley. Itai Biri jest od niego młodszy o osiem lat, ale i tak zdążył już na siebie zwrócić uwagę porywającymi setami, w których spotyka się ze sobą klasyka i współczesność Detroit i Chicago. Nic więc dziwnego, że cztery lata temu drogi dwóch izraelskich fascynatów nowej elektroniki skrzyżowały się – czego efektem jest duet Deep’a & Biri.

Chłopaki zadebiutowali dla niemieckiej wytwórni Rotary Cocktail w 2009 roku. Potem ich nagrania trafiały także do innych tłoczni – i to coraz bardziej renomowanych, od Upon.You do Trapeza. W końcu na klimatyczne brzmienie ich produkcji zwrócili uwagę weterani techno i house’u – Derrick May i Hell. Ten pierwszy przygarnął ich do swojej agencji bookingowej i umieścił dwa utwory na kompilacji wytwórni Transmat, a ten drugi – wydał na początku tego roku nowy singiel, a potem zaproponował opublikowanie debiutanckiego albumu. „Wszystkie nagrania są perfekcyjnie wyprodukowane i brzmią jak klasyczne płyty z Berlina i Detroit” – podkreśla niemiecki mentor Izraelczyków.

I już pierwsze przesłuchanie „Emotions Visions Changes” potwierdza tę opinię. Zaczyna się ambientowego wstępu, przywołującego wspomnienie co bardziej statycznych nagrań z katalogu Basic Channel („Fade Into Nothing”). Nic więc dziwnego, że w kolejnym utworze wkraczamy na tereny oldskulowego dub-techno – bo „Fog” zgranie łączy skorodowane akordy z kanalizacyjnymi loopami na przytłumionym podkładzie rytmicznym. „Thetawaves” ma bardziej refleksyjny charakter – tym razem miarowy puls zalewają kolejne fale onirycznych syntezatorów, wnosząc ze sobą szczątkową melodię zagraną na fortepianie. Zdecydowanie mocniejszy charakter nadano „It’s Make Sense” – a decyduje o tym energiczna rytmika i szorstkie brzmienie. Pierwszą część zestawu zwieńcza „Black With Purple” – nowoczesny dubstep osadzony na chrzęszczących breakach i dudniących basach.

Wraz z utworem „Fractal” przenosimy się z Berlina do Detroit. Tym razem izraelski duet stawia na przestrzenne techno, które wypełniają rozedrgane klawisze i ambientowe tło. „Pressure Loss” flirtuje z tribalową estetyką – ale Deep’a i Biri nie wahają się zanurzyć i takich rytmów w dubowych pogłosach. „Last Chance Chaser” ujmuje ilustracyjnym tonem – zgrzytliwy loop i kumkające akordy układają się bowiem w dźwiękową mozaikę, odpowiadającą nocnej wędrówce po pustych arteriach Motor City. Jeszcze bardziej nastrojowy charakter ma umieszczony tuż obok „Walk With Me”. W tym przypadku duet stawia na „czarne” dźwięki – popiskujący motyw funkowych klawiszy i sugestywnie zdubowany pochód mruczącego basu. A na koniec ukłon w stronę klasycznych dokonań Derricka Maya – urzekający tkliwą melodyką „Tears”.

„Detroit może być wszędzie” – mówiono kiedyś w klubowym środowisku. I to prawda, a świadczy o tym właśnie album izraelskiego projektu. Tym razem ziarno zasiane przez „ojców chrzestnych” techno padło w egzotycznym Izraelu. I używając jak najbardziej adekwatnej w tym miejscu biblijnej metafory – przyniosło dobry owoc.

International Deejays Gigolos 2013

www.gigigolorecords.com

www.facebook.com/InternationalDeeJayGigolos

www.facebook.com/Deepaandbiri