Krótkie podsumowanie aktualnych tendencji w eksperymentalnej elektronice.
Yair Elazar Glotman to tytan pracy. W tym roku światło dzienne ujrzały aż trzy jego albumy. Dwa z nich to wydawnictwa jego najbardziej znanego projektu – Ketev. Skrywają one przestrzenny ambient o dronowym sznycie, którym mieszkający w Berlinie artysta obdarzył niedawno dwa krążki: „I Know No Weekend” dla Portal Editions i „Traces Of Weakness” dla Where To Now?
Wcześniej poznaliśmy też bardziej abstrakcyjną muzykę w jego wykonaniu – a to za sprawą wydanego przez Subtext pod prawdziwym imieniem i nazwiskiem albumu „Etudes”. Choć i na nim nie zabrakło elektroniki, słychać było również wpływy jazzu i klasyki, bo jego autor jest z wykształcenia kontrabasistą. Teraz powraca on do wytwórni James Ginzburga i Paula Jebenasama z projektem Blessed Initiative.
Osiem nagrań umieszczonych na półgodzinnej płycie składa się w spójną całość, łączącą różne fascynacje Glotmana. Mamy tu przede wszystkim typowe dla Subtext mocarne struktury rytmiczne, ewokowane przez brutalne uderzenia przesterowanego bitu („Vile Value”). Dźwięki elektroniczne i akustyczne są mocno poszatkowane i przetworzone na glitchową modłę, składając się na zawiesisty gąszcz szumów, trzasków i chrzęstów („Delirium Juice & Taste Of Jewelery”).
Nie brak tu także reminiscencji dokonań Glotmana pod szyldem Ketev – to przede wszystkim świetliste smugi ambientowych syntezatorów, które zazwyczaj rozbrzmiewają dopiero w drugiej części poszczególnych nagrań („Jazz As Commodity”). Całości obrazu dopełniają echa neoklasyki, wprowadzane przez orkiestrowe partie o monumentalnym tonie („The Elite/Reform Deform”), podszyte od czasu do czasu dubowymi korozjami („Borderline Spamming”).
Wszystko to składa się w założeniu autora „Blessed Initiative” na pełen wewnętrznych sprzeczności i wzajemnych antagonizmów obraz ludzkiego życia i otaczającego nas świata. Kiedy pominiemy filozoficzny koncept płyty, pozostanie rozbuchana wizja muzyczna, łącząca wiele tropów, które choć momentami gubią się i plączą, ostatecznie jednak prowadzą do wspólnego celu. Jest nim pulsująca własnym życiem struktura dźwiękowa, idealnie obrazująca kierunek obecnych poszukiwań w wywiedzionej z techno i dubstepu eksperymentalnej elektronice.
Subtext 2016
