Pływanie w stanie półsnu.
Bogactwo katalogu wytwórni prowadzonej przez Lawrence`a English`a Room 40 prowadzi do zawrotu głowy. Nieustraszony propagator ambientu, rok za rokiem serwuje nam znakomite krążki. Nie jestem w stanie przesłuchać każdej pozycji, która się pojawia, ale są momenty, kiedy coś trafia momentalnie w splot słoneczny i pozbawia tchu. Tak było ze znakomitym materiałem irańskiego kompozytora Siavasha Aminiego. Patronem jego najnowszego krążka został francuski filozof Maurice Blanchot. Konkretnie jego rozważania o „innej nocy”, czyli o rozdzieleniu nocy na dwie części.
Pierwszą część zajmuje ciało w stanie snu. Druga przeznaczona jest dla śniącego, który spędza ją we śnie. Amini zaczął zgłębiać symboliczny wymiar nocy oraz jej aspekt fizyczny. Kres jego rozważań nastąpił w chwili kiedy sam znalazł się na OIOM-ie, gdzie na skutek zatrucia spędził trzy dni, jak to określił: „w stanie pośrednim, przebywając w oddali, a ściślej w ciemności”. I tak ten rozmazany obraz rzeczywistości postanowił zamienić na muzykę. Efekt w postaci „Serus” jest wyśmienity.
Noc w wykonaniu Irańczyka jest niepokojąca. Miesza muzykę elektroniczną z hałasem tworząc absorbującą atmosferę. Słyszalna jest już od pierwszego utworu „A Recollection Of The Disappeared”. Przez całe dziewięć minut towarzyszy nam stan niesłabnącego napięcia. W środku znajdujemy pustkowie, a koniec przynosi symfoniczne uniesienie. „Semblance” jest swego rodzaju oszustwem. Na początku obiecuje łagodność, aby potem zabrać w nieprzyjemną strefę eksperymentów.
Siavash Amini w sposób zachwycający posługuje się muzyką klasyczną łącząc ją z elektroniką. Daje to poczucie pływania w stanie półsnu. Łączy ostre dźwięki z orkiestrowymi instrumentami w dwuczęściowej kompozycji „All That Remained”. Wyszedł mu niesłychanie poruszający moment. Pełen drobiazgowo przemyślanych i płynnie zgranych zmian napięć i wstrząsów. Zresztą końcówka części pierwszej uderza gęstniejącą ciemnością. Nieco w kontrze pojawia się czysta forma w części drugiej. Pozostaje jeszcze odpowiedzieć na jedno pytanie: czy żeby ambient był wielce udany to musi być smutny? Owszem, nie zawadzi.
Room 40 | 2019
Bandcamp
FB
FB Room 40
