Kolorowa mozaika.
„26 Remixes For Cash” – taki tytuł nosił podwójny album Aphex Twina z 2003 roku, na którym brytyjski producent zamieścił zestaw nagrań innych artystów, które przenicował na swoją własną modłę. Tytuł wyjaśniał wszystko: bo tak naprawdę w świecie muzyki elektronicznej zjawisko wzajemnego remiksowania swych utworów przez wszelkiej maści didżejów i producentów zyskało wówczas bardzo merkantylny charakter. Kolekcja autorstwa Richard D. Jamesa wydana przez Warp pokazywała jednak, że tak naprawdę remiks bywa czasem sztuką. Nie inaczej jest i dzisiaj – a dowodem tego album „Even More D4ta” tria Moderat.
Sascha Ring oraz Sebastian Szary i Gernot Bronsert powrócili w 2022 roku po sześciu latach milczenia z nowym albumem. „More D4ta” okazał się dziełem udanym – spodobał się zarówno fanom, jak i krytyce. Niemieckim twórcom po raz kolejny udało się dokonać finezyjnej syntezy brzmień typowych dla electro, techno, IDM-u i bass music z popową wrażliwością. Sukces płyty potwierdziły triumfalne koncerty Moderata, z którymi grupa przewędrowała przez Europę, nie omijając również Polski. Teraz okazuje się, że to jeszcze nie koniec. Na finał promocji swego czwartego albumu Berlińczycy przygotowali zestaw remiksów nagrań z „More D4ta”.
Kolekcję otwiera i zamyka The Bug z dwoma wariacjami na temat „Fast Land”. W jednym i drugim przypadku to masywna bass music, osadzona na sprężystych bitach, podrasowana na dubową modłę i zanurzona w zaszumionej elektronice. Brytyjskie brzmienia były też punktem wyjścia dla Batu przy „Doom Hype”. Bristolski producent skręca jednak bardziej w stronę techno, modelując swój remiks na rave’ową modłę. Podobnie dzieje się w przypadku „Copy Copy”, za który wzięły się Logic1000 i Big Ever: to taneczny killer, którzy przypomina, że dubstep był świetną muzyką klubową pod koniec pierwszej dekady XXI wieku.
Pochodzący z Singapuru Yeule i Kin Leonn wykrzesują z „Easy Prey” popową iskrę, ozdabiając basowe rytmy eteryczną wokalizą i perlistym arpeggio. Potem powraca „Fast Land” – tym razem w remiksie Marie Davidson, która nadaje muzyce Moderata mocny puls electro, przez co przypomina ona najlepsze dokonania Anthony’ego Rothera. DJ Lag to specjalista od egzotycznego gqomu z Południowej Afryki – i za jego sprawą „Drum Glow” pulsuje w rytm przesterowanego basu, oplecionego nerwowymi efektami.
Z kolei w stronę jamajskiego dancehallu zwraca się Sylvere, w którego wersji „More Love” nie brak jednak EDM-owych wokaliz. Egipski producent Zuli lubi dekonstruować grime – i tak też wypada „Undo Redo” pod jego palcami. Stukany bit oplatają tu poszatkowane wokale i glitchowe defekty, tworząc schizofreniczną całość. Zdecydowanie lepiej brzmi „Neon Rats” w remiksie Sherelle – bo to energetyczny drum’n’bass podszyty ambientową elektroniką w stylu „Pacific State” 808 State.
Godzinny zestaw przygotowany przez zaprzyjaźnionych z Moderatem artystów ma zdecydowanie klubowy potencjał. To oczywiście celowe – po to się robi przecież większość remiksów, by grano je w klubach. Producenci zaproszeni przez Niemców do zdekonstruowania „More D4ta” tchnęli jednak w nie sporo autentycznej inwencji. Właściwie każdy odcisnął na swym nagraniu mocne piętno własnej twórczości. W efekcie „Even More D4ta” układa się w kolorową mozaikę, odsłaniającą unikalne talenty wszystkich tworzących ją twórców.
Monkeytown 2022
