Nowe wątki.
Choć powszechnie uznawany jest za Niemca, tak naprawdę pochodzi ze Szwajcarii. Do Hamburga przyjechał z Zurichu jako młody adept tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych. I właśnie tam, zainspirowany swoimi profesorami w rodzaju Conrada Schnitzlera czy Josepha Buysa (ale też wizytą Roberta Frippa na uczelni), zainteresował się syntezatorami. Efektem tego było powołanie przezeń do życia grupy Palais Schaumburg, która w latach 80. była uznawana za jedną z najważniejszych z kręgu Neue Deutsche Welle. Kiedy formuła rockowej piosenki okazała się dla niego za ciasna, objawił światu projekt Ready Made, który antycypował pod koniec dekady narodziny house’u i techno.
Nic więc dziwnego, że wraz z Moritzem Von Oswaldem był jednym z inicjatorów kooperacji na osi Berlin-Detroit, czego owocem okazał się projekt 3MB, z którym współpracowali Juan Atkins, Blake Baxter czy Eddie „Flashin” Fowlkes. Z kolei kooperacja z Alexem Patersonem w ramach The Orb zaowocowała serią albumów, na których obaj twórcy penetrowali szerokie obszary ambientu i dubu, nagrywając tak ceniony krążki, jak „Orbus Terrarum”, „Moonbuilding 2703” czy „COW/Chill Out, World!”. Podobną ścieżką podążał zresztą w solowej twórczości, nagrywając dla Apollo czy Kompaktu. Teraz do jego sążnistej dyskografii dołącza płyta zrealizowana w serii Edition Dur, nad którą kuratelę mają Daniel Meteo i Sven Hasenjäger.
„Umdrehen” to chyba najbardziej awangardowe wydawnictwo w dyskografii Thomasa Fehlmanna. Dowodem tego trzy finałowe nagrania z zestawu: abstrakcyjny kolaż komputerowych efektów, noise’owych modulacji i dronowych wyziewów („Halskette” czy „Pranzlau An Sich”). Ci, którzy sięgną po płytę, szukając typowych dla jej autora dźwięków, też jednak znajdą coś dla siebie. „Gelbe Kurve” i „Gehupft” to zredukowany dub w stylu Scape, a „Steiwurf” i „Doppelherz” – podwodny ambient, zanurzony w horrorowej elektronice i analogowych defektach. Wszystko to uzupełnia niespodziewana wycieczka w stronę estetyki glitch („Ein Brett”) i syntezatorowe miniatury („Hotel Jugend”).
„Umdrehen” wnosi więc do naszej znajomości twórczości Thomasa Fehlmanna nowe wątki. Te awangardowe ciągoty to w jakimś sensie powrót artysty do źródeł – pierwszych elektronicznych preparacji pod okiem Conrada Schnitzlera i Josepha Buysa z połowy lat 70. Nawet wtedy, gdy z płyty rozbrzmiewa dub i ambient, ma on zdecydowanie amorficzną strukturę i niekonwencjonalną formę, bliską dokonaniom awangardy muzyki współczesnej z Fluxusem i Karlheinzem Stockhausenem na czele. To prawdopodobnie świadoma (ale i jednorazowa) stylizacja, sprowokowana naczelną ideą serii wydawnictw Edition Dur, która łączy muzykę współczesną z eksperymentalną elektroniką.
Edition Dur 2023
