W stronę R&B.
Już od pierwszych nagrań Inner City, Electribe 101 czy A Man Called Adam z końca lat 80. nie brakowało artystów próbujących wykorzystać zdobycze house’u i techno do poszerzania formuły popowej piosenki. Celowali w tym Anglicy, jednak dopiero fuzja wokalnego talentu Jamiego Lidella i producenckiej maestrii Cristiana Vogela u progu XXI wieku pokazała, że również na tym polu można śmiało eksperymentować. Nic więc dziwnego, że dziś mamy wysyp tego rodzaju twórczości – od ballad Jamesa Blake’a do hyper-popowych koszmarków PC Music.
Teraz do grona łączących eksperymentalną elektronikę z popem dołącza młody artysta z Luksemburga. Arthur Clees to klasycznie wykształcony perkusista, który do tej pory udzielał się w różnych zespołach muzyki współczesnej. Nie pozbawiło go to innych fascynacji: soulem, popem, no i wreszcie klubowym graniem. Pierwszym tego efektem jest płyta „Stay, Temporary Home”, którą w swoim katalogu zgodziła się umieścić renomowana wytwórnia Macro, prowadzona przez Stefana Goldmanna i Finna Johannsena.
Dwanaście nagrań z krążka układa się w eteryczną całość. Clees sięga tu po różne elementy nowoczesnej elektroniki – mocny bit rodem z techno („Afterdance”), masywne podkłady z bass music („Stay”), glitchową dekonstrukcję dźwięku („Temporary”), preparowane piano („Solemn”) czy ambientowe rozmarzenie („Everyday”). Wszystko to stanowi jednak tylko tło do jego fragmentarycznych wokaliz, które niemal za każdym razem wiodą go w stronę łagodnych ballad w stylu R&B („Taking My Breath”).
Nie jest to oczywiście jakiś rewolucyjny zestaw. Podobne brzmienia znamy choćby z płyt wspomnianego Jamesa Blake’a. Jego luksemburski kolega zdecydowanie śmielej eksperymentuje z elektronicznymi brzmieniami i swoim głosem: zanurza je w studyjnych szumach, szatkuje na drobne sample, a potem skleja w zupełnie nowe całości. Wszystko to ma jednak nienachlany wdzięk i młodzieńczą bezpretensjonalność, dzięki którym tego krótkiego materiału słucha się z przyjemnością.
Macro 2023
