Wychłodzona nieustępliwość.
Odnoszę wrażenie, że częstotliwość słuchania zespołów, których tożsamość twórców jest skutecznie zamaskowana, wzrosła w ostatnim czasie. Zachodzę w głowę o powody takiej sytuacji. Być może chodzi o wymuszenie na słuchaczu większego skupienia na tym czego słucha, a nie na tym kogo słucha. Jakiekolwiek by nie były zamiary duetu Wodorosty, to warto przysłuchać się rezultatom ich pracy wydanej przez Plażę Zachodnią.
Album nosi tytuł „Natura ślepca”, co również można odebrać jako zachętę do zamknięcia oczu i otworzenia uszu. Płyta należy do gatunku improwizacyjnego, w którym główne role rozpisane zostały na saksofon i elektronikę. Natomiast o samym duecie wiem tylko tyle, że tworzą go R. i M. „Można zauważyć jak będzie reagować”, czyli utwór numer jeden, można potraktować jako rozgrzewkę, gdyż już od trzeciej minuty „Zawsze podczas wędrówki” zaczyna się dziać. Budzące lęk dźwięki dostają saksofonicznego dygotu i mocnego elektronicznego pomruku.
Naturę elektryczną wraz z wszelkiej maści przepięciami, wzmocnieniami, opadami czy wytwarzaniem pola magnetycznego reprezentują „Niedogodności i przeciwności” oraz „Przecięta warga i żyła”. Poetyka tytułów to osobny plus płyty. Po stronie cech dodatnich nie można pominąć noise`owego „Życia w ciemnościach”. Obecność stylistyki rodem z horroru napędzana jest ołowianymi partiami saksofonu. Zaskoczeniem jest lekka końcówka tej kobylastej formy. Warto również podkreślić chropowatą fakturę końcowego „Wyjścia z chmury”.
„Wywrotka z bardzo drobnym piachem albo styropianem” jest utworem dzikim i drapieżnym. Chciałoby się napisać, że tworzony jest za jego pomocą niesamowity klimat, ale to nie oddawałoby w pełni majestatycznego kawałka muzycznego, którym jest. Grubo ciosane partie dęciaka posklejane są z ambientową powłoką. „Natura ślepca” przyciąga wychłodzoną nieustępliwością. To dzieło bezkompromisowe i wolne. Celowo przez muzyków trzymane w niskiej temperaturze, aby cały czas utrzymywać napięcie.
