Podtrzymując pamięć.
Grupę The Australian Art Orchestra założył w 1994 roku Paul Grabowsky, a obecnie prowadzi Peter Knight – kompozytor, trębacz i artysta dźwiękowy, który z wielką odwagą przełamuje stylistyczne bariery. Balansuje między awangardą, tradycją (współpraca m.in. z Guru Karaikudi Manim indyjskim mistrzem gry na instrumencie perkusyjnym nazywanym mridanga czy syczuańskimi muzykami), sztuką, muzyką popularną, akustyką a elektroniką, kładąc nacisk zarówno na improwizację, jak i dyscyplinę. To jeden z najważniejszych australijskich zespołów eksperymentalnych, mających na koncie bardzo dużo nagród i wyróżnień.
Przełom w karierze AOO nastąpił wraz z opublikowaniem albumu Ruby (2005) z udziałem Archiego Roacha i aborygeńskiej wokalistki, gitarzystki Ruby Hunter, która zmarła w 2010 roku. Od tamtego czasu ich dyskografia znacznie się rozrosła. W tym roku opisałem wspólną płytę Kima Myhra i AAO Vesper wydaną przez nieocenioną wytwórnię Hubro. Warto też przypomnieć, że Australijczycy wystąpili w Polsce w 2018 roku podczas wrocławskiego festiwalu Jazztopad, co widać na powyższym zdjęciu.
Niedawno opublikowany materiał Sometimes Home Can Grow Stranger Than Space nieprzypadkowo ukazał się 11 listopada, gdyż chodzi o podpisanie rozejmu w Compiègne kończącego I wojnę światową. AOO stworzyli elegię poświęconą ofiarom tamtej wojny.
Peter Knight (kompozycja, trąbka, elektronika), Andrea Keller (kompozycja, fortepian), Tilman Robinson (kompozycja, elektronika), Georgie Darvidis (wokal), Lizzy Welsh (skrzypce), Aviva Endean (klarnet basowy), James Macaulay (puzon), Jacques Emery (bas) i Simon Barker (perkusja) przygotowali trzy rozbudowane kompozycje.
Sharp Folds (Part 1, Part 2) wyszedł spod pióra Knighta z zamiarem oddania smutku rodziców, którzy stracili syna Franka w czasie walk we wrześniu 1918 roku. To historia dziecka Garry’ego i Berty Robertsów. – Sam jestem ojcem więc uderzył mnie obraz Garry’ego śpiącego przez wiele miesięcy w łóżku syna, po otrzymaniu tej strasznej wiadomości z nadzieją, że może „znowu poczuje obecność syna” – opisuje Knight.
I Was Only A Child (Part 1, Part 2, Part 3) to utwór napisany przez Tilmana Robinsona. Słyszymy tu nagrania terenowe w postaci fragmentów wywiadu przeprowadzonego przez nieznaną z imienia i nazwiska osobę z podobnie nieznanym weteranem wojennym, mającym 16 lat jak wyruszył na wojnę. – Nie mogłem przestać myśleć nad tym, co skłoniło tych młodych chłopców do udziału w wojnie jako ochotników – mówi Tilman. – Czy w ten sposób próbowali udowodnić swoją wartość jako mężczyźni? To zarówno fascynujące i bolesne doświadczenie słuchać tego nagrania jednego z tych dzieci-żołnierzy już jako starego człowieka – dodaje Tilman.
Na koniec pojawiło trzyczęściowe nagranie Bent Heart skomponowane przez Andreę Keller, przedstawiające historie czterech kobiet, na których życie nieuchronnie wpłynęła I wojna światowa, poprzez ich służbę i poświęcenie się tym wszystkim, których kochały. – Mój utwór jest formą czuwania nad pamięcią odważnych kobiet wyprzedzające swoje czasy – opisuje Keller.
Sometimes Home Can Grow Stranger Than Space to przejście przez różnorodne stany emocjonalne, jak i stylistyczne, gdzie muzyka współczesna, minimalizm, jazz w odcieniach choćby free czy eksperymenty z elektroniką i field recordingiem ułożyły się w niezwykłą i niecodzienną narracje rezonującą na wielu poziomach. Miłośnicy chociażby takich składów jak Fire! Orchestra, Large Unit czy Building Instrument powinni udać się w podróż z The Australian Art Orchestra.
AAO Recordings | listopad 2020
