Elektroniczny front wschodni.
Kedr Livanskiy to pseudonim rosyjskiej producentki i DJ’ki Yany Kedrinej. Jej trzeci album „Liminal Soul” miał z definicji samej autorki pokazać zamazywanie się granic między cyfrą a analogiem, naturą a miejskością. Przenikanie się tych warstw jest bardzo wielowymiarowe. Najbardziej słychać to, gdy nowoczesna elektronika interferuje ze słowiańskim, romantycznym, w pewien sposób efemerycznym śpiewem Kedr.
Ludowy, a wręcz szamański nerw budujący „Liminal Soul” łączy się wręcz organicznie z elektroniczną transowością panującą na przeważającej części płyty.
Nie jest to jednak nic z szuflady eksperymentalnej elektroniki, a bardziej nowoczesnego quality pop. Nowy materiał ma w sobie więcej regularnego wokalu, śpiewu, chórków, aniżeli wcześniejsze wydawnictwa Kedr Livanskiy, gdzie głos (nierzadko wokalizy) bywał po prostu eterycznym dźwiękiem, instrumentem. Piosenkowość materiału sprawia, że w warstwie wokalnej mamy znacznie mniej fragmentaryczności a więcej regularności.
„Liminal Soul” ma w sobie coś bujnego, energicznego, ale również naturalnego, organicznego. Wśród dziewięciu utworów znajdziemy jeden zaśpiewany po angielsku. To „Boy”. Najnudniejszy i najbardziej nijaki moment na płycie.
Wart uwagi jest na pewno wybrany na singiel “Stars Light Up”. Nieregularna struktura tego utworu wraz z ciekawie zaaplikowanym beatem może przywoływać skojarzenia z Soft Blade. Z kolei przy „Your Turn” majstrował gościnnie Flaty (Evgeniy Fadeev – moskiewski producent i artysta wizualny, założyciel ANWO RECORDS). Jego muzyka ogniskuje się wokół eksperymentalnego IDMu i Broken Beatu. Na koncie ma również set w Boiler Roomie. Współpraca Kedr i Flaty’ego dotyczyła również projektu okładki płyty.
Na najnowszym albumie Kedr jest zdecydowanie bardziej obecna i namacalna. To czy potraktujemy to jako cechę pozytywną zależy w znacznej mierze jakie oczekiwania jako odbiorcy stawiamy przed muzykami. Mimo wszystko nadal jest w jej muzyce spora dawka efemeryczności, dzikiego zrywu i zmysłowego śpiewu.
01.10.2021| 2MR
