Sprawdzamy co słychać u działającego na polskiej scenie techno od ponad dekady producenta i DJ-a.
Gary Holldman to działający na polskiej scenie od ponad dekady producent i DJ. Jego pierwsze 12” pozycje ukazały się nakładem RELAX2000 i Ware. W 2015 wspólnie z przyjacielem powołują do życia International Day Off, czyli prężnie działającej wytwórnię (współpracującą m.in z Jackiem Sienkiewiczem, Michałem Wolskim czy Sebastianem Mullaertem) która specjalizuje się w przestrzeniach dźwiękowych z pogranicza minimalu i hipnotycznego techno.
Od 2017 roku regularnie wydaje w katalogu International Day Off i innych wytwórniach. Jego muzyka jest prezentowana i recenzowana przez Mixmag, XLR8R, Magnetic Magazine, Decode Magazin, a utwory dzięki swej różnorodności zyskują support i trafiają do case’ów takich artystów jak Sven Väth, Laurent Garnier, DVS1, Ben Klock czy Marcel Dettmann .
W 2023 roku wspólnie z Kubą Sojką i We Call It Voight-Kampff otwierają Kantrasta Records której celem jest stworzenie międzypokoleniowego mostu na scenie techno.
Czego ostatnio słuchasz?
Boards of Canada i ich albumu dla Warp „Music Has The Right To Children” z 1998 roku. No i jak to zawsze u mnie bywa latem lubię słuchać dobrej muzyki house, dziś był to Chez Damier.
Nad czym obecnie pracujesz?
Właśnie skończyłem pracę nad muzyką do pokazu dla włoskiej marki kosmetyczne – DAVINES który odbędzie się 20 maja w Warszawie. To dla mnie bardzo ciekawe doświadczenie. Pokaz połączony z tańcem i filmem a wszystko oparte o moją twórczość. Niebawem ukaże się kompilacja na Kantrasta Records gdzie będzie jeden z moich utworów w klimacie Detroit. W październiku / listopadzie szykujemy mocną kompilację na International Day Off. Jest co robić, gorzej z czasem.
Jaki cudzy występ (set/ koncert) zrobił ostatnio lub w ogóle na Tobie największe wrażenie?
Mam bardzo ograniczony i policzony czas w swoim życiu. Nie słucham „techno” w wolnym czasie, raczej skupiam się na innych gatunkach. Myślę , że to znacznie poszerza horyzonty. Od kiedy sam robię swoje rzeczy nie jestem już tak zainteresowany tym jak grają inni. Niemniej jeśli miałbym wskazać moje Top to: Mouse on Mars (Eskulap Poznań 2009),
The Modern Deep Left Quarter (Audioriver 2009), Baby Ford (20 years Perlon Berlin 2017),
Circle of Live: Âme / Sebastian Mullaert / Vril (Tama Poznań 2019).
Miałem okazje pracować na tym evencie dla Davines jako oprawa wideo.
Jak usłyszałem tę muzykę na tych głośnikach z estrady to było coś niesamowitego. Ciesze, że to usłyszałem bo ta muzyka zostanie ze mną na długo.