To płyta sprzed trzech lat, jednak przypomnienie jej wydaje się obowiązkiem. Odpowiedzialny za całość Jernej Marusic to młody twóca pochodzący ze stolicy Słowienii – Ljubljany. W wieku 23 lat, dla jednego z najciekaszych słoweńskich labeli – Tehnika – nagrał on porcję dźwięków prezentujących wyjątkowo wysoki poziom. „Idei Lahesna” jest jednak nie tyko ponad godzinnym dźwiękowym materiałem. To coś więcej – szczypta refleksji, projekt odnoszący się do filozofii współczesnych miejskich aglomeracji – ich dynamiki, kierunków rozwoju i wpływu na życie samych mieszkańców.
Marusic jest więc młodym miejskim obserwatorem i myślicielem. „Sztuczne formy życia oscylują wśród ulic. Ich odbicia pojawiają się w oknach i rozmazują we mgle. Próbują uciec od sztywnej miejskiej struktury, naruszanej jedynie podświadomymi, nie dającymi nadziei trzaskami erozji. Witajcie w Idea Lahesna, abstrakcyjnym soundtracku nowoczesnego miasta” – pisze na swej stronie Octex, inspirowany ponurą wizją pulsujących tajemniczą siłą aglomeracji. Płyta słoweńca to właśnie próba identyfikacji owych wymykających się naszej kontroli sił. Próba odwzorowania mechanizmów nadających miastom ich dynamikę i puls – stąd stricte elektroniczny, transowy wymiar samej muzyki – poszczególne utwory pędzą w jakimś nieokreślonym kierunku, ich syntetyczne brzmienie doskonale oddaje klimat mroźnej, żyjącej na własnych zasadach struktury. Octex nie kreśli jakichś przerażających wizji – jest raczej twórcą zafascynowanym, jego muzyka jest w stanie zyskać momentami nawet cieplejszy ton, zaraz potem jednak rozmywa się z porywających, zmrożonych teksturach. Wszystko przypomina klasyczne nagrania spod znaku Basic Channel – słychać tu spore inspiracje pracami Porter Ricks, Fluxion czy Monolake. Nic dziwnego – to oni pierwi starali się nadać tanecznym bitom szerszy wymiar, nadając elektronice spory pierwiastek konteptualnej sztuki. Próba Marusica jest dość udana – artysta poprawnie mieści się w już wcześniej nakreślonych ramach. Nie proponuje nic wybitnie oryginalnego, jest jednak w stanie przytrzymać przy swej muzyce na dłużej – ów trans „Idei Lahesna” jest tu największą zaletą; po prostu ciężko się od tych kawałków oderwać.
Marusic świetnie odnalazłby się wśród przedstawicieli net-labelu Thinner. Jego muzyka to właśnie takie brzmienia, oscylujące gdzieś w okolicach estetyki Chain Reaction i innych ambientowo – dubowych koncepcji. „Idei Lahesna” wydaje się idealnym debiutem – to jeszcze nie muzyka wybitna, ale dająca sporo satysfakcji i nadziei, że Octex w niedalekiej przyszłości stanie się nazwą znaną nie tylko zainteresowanym słoweńską elektroniczną sceną zapaleńcom.
2002
