Niemiecka wytwórnia kontynuuje tradycję minimalowego tech-house’u.
Mollono.Bass „Woods, Tales & Friends”
Pod szyldem Mollono.Bass ukrywa się jeden z weteranów sceny klubowej w Niemczech – Ronny Mollenhauer. Ma on na swoim koncie działalność w tak znanych formacjach, jak Kombinat 100 czy Rundfunk 3000. Od połowy minionej dekady jego flagowym projektem jest Mollono.Bass, który doczekał się już dwóch albumów. Wydały je wytwórnie, które Ronny powołał do życia wraz z kumplami po fachu – Acker i 3000°.
Nowa płyta Mollono.Bass to godzinna porcja minimalowego grania, które balansuje od melodyjnego tech-house’u do bujającego dub-house’u. Hipnotyczną rytmikę niemiecki producent urozmaica różnorodnymi brzmieniami: subtelną gitarą („Wild River”), jamajską melodiką („Flamingobouletten”), latynoską trąbką („Dia En El Mar”), a nawet dziecięcym chórkiem („Furaya Ya Kucheza”). Brzmi to momentami kiczowato, ale przy odpowiedniej pogodzie i w wybranym towarzystwie może mieć też swój urok.
jPatterson „Mood”
Johann Berger urodził i wychował się na niemieckiej prowincji. Mimo to zamiast ukochanego przez naszych zachodnich sąsiadów schlagera, jego ulubionym gatunkiem muzycznym stał się jamajski dub. Nic dziwnego, że kiedy chłopak zabrał się za tworzenie własnych nagrań, co rusz sięgał po tego rodzaju dźwięki. Uzupełniał jej jednak na wskroś europejski sposób, w efekcie czego powstało co, co sam określił tytułem swego pierwszego albumu – „progadub”.
Nie inną muzykę przynosi najnowsza płyta Johanna – „Mood”. Trafiło na nią dziewięć nagrań, które oscylują wokół dubu, podrasowanego jednak na bardziej klubową modłę. W efekcie powstaje łagodny dub-house („The Run”) lub skoczny tech-house („Circo Del Sol”), który ozdabiają mocno melodyjne wstawki: jamajskich dęciaków („Mood”) czy tęsknych wokali („Soul Soundsystem”). Wszystko to ma wręcz popowy wydźwięk i jawi się niczym klubowa wersja… schlagera. Cóż: pochodzenie zobowiązuje.
Wszystkie informacje:
