Pewność każdego ruchu.
Solowe płyty perkusistów stały się już normą. Trudno się dziwić, gdyż prezentują one bardzo wysoki poziom artystyczny. Na krajowej scenie talentów perkusyjnych mamy pełno. Czego dowodem była wydana w 2019 roku składanka „Portrety” zawierająca same perkusyjne kawałki. Z początkiem tego roku na mapie polskich perkusistów swój stempel odbił Krzysztof Topolski jako Arszyn. Nie jest to jednak persona kompletnie nieznana. Mogliśmy się na niego natknąć w trio Korzuchy lub Synchrotrony. W wersji solo jest równie ambitny, a nawet bardziej.
Perkusja, syntezator, elektronika i efekty plus kilku gości wystarczyło, aby stworzyć świetną płytę. „Bop” zawiera w sobie osiem utworów, z których każdy (może poza jednym) zawiera w sobie dopracowaną złożoność. Perkusista ma wiedzę teoretyczną o muzyce w małym palcu, ale to nie gwarantuje niezapomnianych przeżyć. Tu gwarancją jest pewność każdego ruchu, intuicja improwizacyjna oraz solidność wykonania.
Owszem utwory są skomplikowane, połamane, nie trzymają raz obranego kursu, ale przy tym stosunkowo łatwo i przyjemnie się tego słucha. Do tego wcale nie ma się tej płyty dość. Płynna i wijąca się natura „Architecture” trafiła do mnie bardzo szybko. Równie prędko stałem się fanem „Prywatyzacji Kosmosu”, które z pewnością pomogła obecność saksofonisty Janusza Topolskiego. A już wejście w komputerowy świat „Modern drummer” uważam za zjawisko. Podobnie zresztą jak cały utwór.
„Orchestrion” usytuowany w środku bierze nas walcem w obroty. Najstarszy jest ze wszystkich utworów i najbardziej odstaje jednocześnie pasując do całości. Dobrym ruchem było ustawienie zaraz po nim „P + A = L + 2”, którego pełzający dramatyzm i linia nerwu całkowicie obezwładnia. W pewnym momencie zagęszczenia dźwięków robi się duszno. Na sam koniec dostajemy jeszcze afrobeat w „Honey bee” i jest to wymarzone zwieńczenie. Trochę się biłem z myślami czy łatwoprzyswajalność „bop” jest niepotrzebnym obniżaniem progu, ale doszedłem do wniosku, że takie rozważania należy potraktować jako bzdury i skupić się na czystej radości ze słuchania.
