Różne oblicza IDM-u.
Joan-Mael Péneau zaczął realizować pierwsze nagrania już pod koniec lat 90. Wtedy interesowały go głównie połamane rytmy – balansował więc od breakbeatu do electro. Z czasem w orbitę jego zainteresowań weszło techno i house. W efekcie dorobił się do dzisiaj pokaźnej dyskografii, która reprezentuje niemal wszystkie gatunki klubowej elektroniki. To rozdrobnienie mu jednak nie służyło – i tak naprawdę ciekawe rezultaty zaczął osiągać, gdy skupił się na jednym z nich.
Stało się to, kiedy wraz z Louisahhh powołał do życia wytwórnię RAAR. Działa ona pod chwytliwym hasłem „Punk for techno heads/Techno for punks”. W praktyce oznacza to nowoczesną wersję electro, mocno nasyconą wpływami industrialu. Takie brzmienia dominowały na debiutanckim albumie najważniejszego projektu Francuza – Maelstrom. Wydany cztery lata temu krążek „Her Empty Eyes” był ciekawą propozycją i robił apetyt na więcej.
Wydany właśnie przez RAAR nowy album Péneau przynosi nieco inne granie. Właściwie to IDM – ale rozpisany na różne wariacje. Najpierw dostajemy tu masywny hip-hop niesiony jazzowymi perkusjonaliami („Signal To Noise”), potem trafiamy na techno opatrzone tribalowym pulsem („Dual-Phase”), aż wreszcie rozbrzmiewa dudniące sprężystymi breakami electro („Latent Learning”). Najwięcej tu jednak klasycznej wersji IDM-u spod znaku Autechre, a łączącej połamane rytmy z metalicznymi efektami i ambientową mgiełką („Katydids”).
Dziesięć nagrań z płyty splecione jest z misternych dźwięków i słychać tu mrówczą robotę w studiu. Niestety – nie wiedzieć czemu francuski producent postawił na wyjątkowo zwartą formę. Poszczególne utwory są ewidentnie za krótkie, co sprawia, że brakuje im rozmachu, akurat w przypadku IDM-u pełniącego dosyć ważną funkcję. W efekcie muzyka nie ma czasu stworzyć odpowiedniego klimatu: rach, ciach i po niewiele ponad pół godzinie wszystko się kończy. Szkoda. Bo gdyby artysta pozwolił sobie na większy oddech, mogła powstać naprawdę imponująca płyta.
RAAR 2017
chyba mamy taki trend na krótkie i zwarte albumy …. tęsknię do rozpasanych form …