Industrialny kalejdoskop.
Debiutancki album tria Geins’t Naït z 1986 roku dla cenionej w tamtym czasie wytwórni Permis De Construire z Nancy zwrócił nań uwagę wszystkich słuchaczy industrialnych eksperymentów i kibicujących im dziennikarzy. Francuzom udało się bowiem na „GN” połączyć wyzwalającą radość z hałasowania z talentem do operowania zdecydowanie bardziej komunikatywnymi strukturami. W efekcie na krążku słychać było różne odmiany gatunku, typowe dla połowy lat 80., podane w pomysłowy sposób.
Nie inaczej rzecz się ma z drugim albumem tria. Jego muzyka wywodzi się wprost z dokonań Throbbing Gristle – i słychać to od razu w otwierającym płytę utworze „Canari Et Compagnie”. Francuzi potrafią jednak zamienić fabryczne hałasy na ciekawe kompozycje – a przekonuje o tym „Splendeur Mecanique”, lokujący się w formule rhythmic noise’u, zainicjowanej przez Esplendor Geometrico. W „Toutatoc” da się wyczuć z kolei echo noise’owych preparów rodem z płyt Maurizio Bianchiego.
Muzykom z Geins’t Naït bliska jest również rockowa energia. Perkusyjne tyrady i gitarowe sprzężenia zamieniają jednak na miażdżące nagrania w stylu Swans – choćby w „Attention Deux”. Kiedy w „Paolino” dołączają do tego sample podniosłych dęciaków, czuć pokrewieństwo tria z Laibachem. Francuzi mają również poczucie humoru – a efektem tego dadaistyczne utwory niczym z zepsutej katarynki, jak „Radio Nino” czy „Aldo”. Z kolei w „Dormir” zostają pomysłowo zastosowane metaliczne perkusjonalia spod znaku Einsturzende Neubauten.
„L’Or’n’Cat” ustawił w swoim czasie Gens’t Naït w czołówce europejskiej muzyki eksperymentalnej. Dzięki dwóm pierwszym płytom wchodzący w skład tria Laurent Petitgand zaczął tworzyć intrygującą muzykę ilustracyjną – choćby dla przedstawień baletowych Angelin Preljocaj czy filmów Wima Wendersa. Dziś drugi album Francuzów wraca po raz pierwszy w kompaktowej wersji – oczywiście za sprawą starannej reedycji, dokonanej przez Waltera Robotkę i jego niezrównaną Klannaglerie.
Klanggalerie 2021
