Radosne odbicie.
Modularna polifonia.
Trip-hop nigdzie nie odszedł.
Projekcja magicznych obrazów.
Rrose i Silent Servant serwują ambient? Niemożliwe!
Bez szwów.
Tylko bardziej.
Infiltracja jazzu.
Zawsze krok przed nami.
Erudycyjne ćwiczenie z ejtisowego electro.
Muzyka z krajobrazu.
Będzie filmowo.
Letarg duchowy.
Jak ambient przenikał industrial.
Robert Wyatt na ujazzowionym spacerze. Czytaj dalej »
O ile pierwsze dwie płyty powodowały piski zachwytu, o tyle ten album może spowodować trzaski pochodzące – niestety – z łamanych płyt.
Czego można się spodziewać po płycie, na której jeden z utworów nosi tytuł „Napalm Breath”?
Czytaj więcej »
Poszerzanie improwizacyjnej wrażliwości.
Czytaj więcej »
