Letnia odsłona gdańskiego festiwalu zbliża się wielkimi krokami. Sprawdźcie, co tym razem przygotowali organizatorzy.
Po raz 25-ty Klub Żak zaprasza na Festiwal Jazz Jantar, na którym w ciągu ostatnich lat wystąpili m.in.: Ambrose Akinmusire, Brad Mehldau, Branford Marsalis, Cecile McLorin Salvant, Christian Scott, Craig Taborn, Dave Holland, Erik Truffaz, Esbjorn Svensson, Gary Peacock, Jack DeJohnette, Jamie Branch, James Brandon Lewis, Joe Lovano, John McLaughlin, Joshua Redman, Mary Halvorson, Nils Petter Molvaer, Ravi Coltrane, Robert Glasper, Ron Carter, Shabaka Hutchings czy Vijay Iyer.
W Polsce rokrocznie organizuje się ponad 100 festiwali jazzowych, ale czytelnicy magazynu „Jazz Forum” to właśnie Jazz Jantar uznali za najlepszy festiwal jazzowy 2021 roku (wcześniej przez kilka lat Jazz Jantar lokował się w pierwszej piątce). Warto dodać, że Klub Żak zdaniem czytelników magazynu należy do trójki najlepszych Klubów Jazzowych w Polsce.
Podobnie jak w latach ubiegłych Festiwal odbywa się w trzech odsłonach: wiosennej (w marcu), letniej (w lipcu) i jesiennej (przełom października i listopada). Za nami 11 marcowych koncertów obszernie prezentujących nowości z polskiej sceny jazzowej. Relacje z tych koncertów znajdują się na stronie Facebook.com/JazzJantar w albumach zdjęć. Edycja letnia zaplanowana jest od 14 do 17 lipca 2022 r. Na program złożą się koncerty artystów amerykańskich, brytyjskich oraz z Niemiec i ze Słowenii, nie zabraknie polskiego zespołu.
PROGRAM:
14.07.2022 / g.19.00
Ziemia / ziemia dniem / Młoda Polska / premiera
Mateusz Żydek – trąbka, Oskar Tomala – gitara elektryczna, Alan Kapołka – perkusja i Jakub Wosik – kontrabas.
Zuza Jasińska & Morten Larsen / młoda scena berlińska
Zuza Jasinska – wokal, Morten Larsen – kontrabas
15.07.2022 / g.20.00
Oholo! / Jazz ze Słowenii / pierwszy raz w Polsce
Andrej Fon – saksofon tenorowy, klarnet, Jure Boršič – saksofon altowy, Marko Jenič – skrzypce, Andrej Boštjančič Ruda – gitara elektryczna, Jošt Drašler – kontrabas, Tomaž Grom – kontrabas, elektronika, Vid Drašler – perkusja
Stian Westerhus / Redundance / Norway Now
Stian Westerhus – gitara, wokal, Erland Dahlen – perkusja, instrumenty perkusyjne
16.07.2022 / g.20.00
Trokut / Rotate, Align / Jazz ze Słowenii / pierwszy raz w Polsce / premiera
Jaka Arh – saksofon, elektronika, Ana Čop – wokal, efekty, Luka Čapeta – gitara elektryczna, Hrvoje Kralj – bas elektryczny, Jerko Jurin – perkusja
Joel Culpepper / Britain Now
Joel Culpepper – wokal, Richard De Rosa – gitara, Jai Widdowson-Jones – perkusja
17.07.2022 / g.19.00
Binker & Moses / Feeding the Machine / Britain Now / polska premiera
Binker Golding – saksofon, Moses Boyd – perkusja, Max Luthert – syntezatory, elektronika
James Brandon Lewis Quartet / Code Of Being / Avant Days
James Brandon Lewis – saksofon, Aruan Ortiz – fortepian, Brad Jones – bass, Chad Taylor – perkusja
Bilety na 14.07.2022 >>KUP
20 zł – ulgowe* / 35 zł – zniżka* na Kartę do Kultury / 40 zł – bez zniżek
Bilety na 15.07 i 16.07.2022 >>KUP
30 zł – ulgowe* / 55 zł – zniżka* na Kartę do Kultury / 60 zł – bez zniżek
Bilety na 17.07.2022 >>KUP
40 zł – ulgowe* / 75 zł – zniżka* na Kartę do Kultury / 80 zł – bez zniżek
Joel Culpepper
Pomimo wpływów muzyki z XX wieku, Sgt Culpepper unika etykiety retro i prawdopodobnie dlatego nie jest ani uwięziony w danej chwili, ani nie wybiega w przyszłość. Czy jest to album ponadczasowy? Być może, czas pokaże. Utalentowany Culpepper bez wątpienia coś w sobie ma. Wiele osób będzie chciało sprawdzić, co czeka go dalej, a na chwilę obecną Sgt Culpepper to po prostu znakomite wydawnictwo – te słowa wieńczą recenzję ubiegłorocznego, debiutanckiego albumu londyńskiego wokalisty opublikowaną na łamach portalu Gigwise, a z kolei serwis The Line of Best Fit wymienił jego nazwisko w jednym akapicie obok takich sław soulu, jak Marvin Gaye, Prince czy Isaac Hayes.
Ten wyjątkowy talent, nieprzeciętny głos i ogromne pokłady charyzmy są brytyjskiej publiczności znane od dawna. Pierwszy singiel Culpeppera ukazał się dekadę temu i od tego czasu łączący soul z jazzem wokalista systematycznie wzmacnia swoją pozycję. Pierwszym zastrzykiem popularności okazało się wsparcie BBC Music Introducing, radiowej platformy, która wypromowała między innymi Florence and the Machine czy Little Simz. To właśnie tam słynna prezenterka Mary Anne Hobbs zawyrokowała: „Co za głos, to będzie mega gwiazda”. Premiera albumu „Sgt Culpepper” okazała się pierwszym krokiem w tym kierunku – o Culpepperze zrobiło się głośno również poza Wielką Brytanią, niedawno po raz kolejny zjeździł Europę, wystąpił na szeregu koncertów w Stanach Zjednoczonych wraz z Tomem Mischem i Yussefem Dayessem, a obecnie jest w trakcie trasy koncertowej po Ameryce Południowej. Występ podczas festiwalu Jazz Jantar będzie jego drugą wizytą w Polsce i pierwszą w Gdańsku.
Stian Westerhus / Redundance
Dekadę temu norweski gitarzysta, wokalista i eksperymentator przyjechał do Gdańska jako członek tria Nilsa Pettera Molvaera. Towarzyszył im wówczas perkusista Erland Dahlen. Podczas letniej odsłony festiwalu Stian Westerhus wystąpi w roli lidera, ale nie sam, lecz w towarzystwie Dahlena, którego wszechstronność gry znamy z zespołu Madrugada, dokonań wspomnianego Nilsa Pettera Molvaera, a także Hanne Hukkelberg, Eivinda Aarseta, Ragnara Sørem Olsena, Kaada, Odd Nordstoga, Xploding Plastix, Anneli Drecker, Bjørna Eidsvåga i nie tylko. Od 2012 roku Dahlen regularnie publikuje solowe albumy w uznanym labelu Hubromusic. W 2021 roku perkusista pojawił się na najnowszej płycie Molvaera zatytułowanej „Stitches”, którą norweski trębacz zaprezentował w ubiegłym roku jantarowej publiczności.
Stian Westerhus to wykształcony artysta (ukończył m.in. wydział jazzu na Trondheim Musikkonservatorium), który bardzo szybko dał się poznać od strony wykorzystania wyjątkowych technik gitarowych i niecodziennej ekspresji scenicznej. Jego barwę głosu porównuje się z takimi wokalistami jak Nick Cave, Scott Walker czy David Bowie. Westerhus wpłynął na szersze wody w 2007 roku wraz z grupą Puma łączącą noise rocka z free jazzem i wydał z nimi cztery albumy studyjne. Światowa prasa mocno rozpisywała się po ukazaniu się jego drugiej solowej płyty „Pitch Black Star Spangled” wydanej w 2010 roku przez kultową wytwórnię Rune Grammofon. Na przestrzeni ostatnich lat Westerhus współpracował chociażby z norweską wokalistką Sidsel Endresen, Nilsem Petterem Molvaerem, Arve Henriksenem, Janem Bangiem, Ingarem Zache, Terje’em Isungsetem, Samuelem Rohrerem, Maksem Loderbauerem, Tobiasem Freundem, czy zespołami Jaga Jazzist, Ulver, BOL, Pale Horses. Najnowszy album Westerhusa „Redundance” ukazał się w 2020 roku i podczas letniej odsłony Jazz Jantaru można spodziewać się kompozycji zarówno z tego wydawnictwa, jak i z nadchodzącej płyty norweskiego artysty.
– „Redundance” potwierdza, że Westerhus jest kimś, kogo tak naprawdę nie da się opisać w prosty sposób – Andrew O’Keefe / No Wave
– „Redundance” to przykład płyty bezpośredniej, która nie boi się swoich zapożyczeń, nie wymyśla koła na nowo, a siłę czerpie wprost ze świetnie skomponowanych piosenek – Jarosław Szczęsny / Nowamuzyka.pl
– „Redundance” to hipnotyzujący krzyk buntu, oczyszczające odrzucenie przeznaczenia – Joe Banks / House of Mythology.
Erland Dahlen to jeden z najbardziej rozchwytywanych perkusistów, a do tego muzyk aktywnie tworzący eksperymentalną scenę norweską od połowy lat 90., udzielając się w takich grupach jak HET, Boschamaz, Kiruna, Morris i Piston Ltd. Z kolei lista wykonawców z którymi jeździł w trasy koncertowe lub towarzyszył im w studiu jest bardzo długa, ale wśród nich znaleźli się tacy artyści jak Madrugada, Xploding Plastix, John Paul Jones, Pantha du Prince and the Bell Laboratory, Årabrot, Kaada/Mike Patton, Eivind Aarset, Serena Maneesh, Anja Garbarek, Arve Henriksen, Hanne Hukkelberg i wielu innych. Od kilku lat jest też stałym członkiem zespołu Nilsa Pettera Molværa. Równo dziesięć lat temu Dahlen wydał swój pierwszy solowy album „Rolling Bomber”, tym samym rozpoczynając współpracę z wytwórnią Hubromusic. Swój styl perkusyjny zbudował nie tylko grając na podstawowym zestawie, lecz wykorzystując różnego rodzaju brzmienia dzwonków/gongów, samodzielnie i na zamówienie wykonane instrumenty, elektronikę oraz rozmaite syntezatory. Łącznie opublikował cztery solowe wydawnictwa, z czego najnowsze „Bones” pochodzi z roku 2020. – „Pomysł na solowe albumy wziął się z tego, że przez lata nagrałem wiele płyt z innymi muzykami, prawie 250” – wspomina Dahlen.
Binker & Moses / Feeding the Machine
„Wyprzedzają konkurencję o lata świetlne” – tak o „Feeding the Machine”, najnowszym albumie duetu Binker and Moses, można było przeczytać w magazynie Mojo, który dodatkowo wystawił mu rzadką, maksymalną ocenę. Wspólna działalność saksofonisty znanego ze współpracy z Zarą McFarlane i jednego z najbardziej cenionych perkusistów młodego pokolenia (z jego umiejętności korzystali między innymi Beyoncé, Little Simz, Floating Points czy Four Tet) sięga jednak niemal dekadę wstecz i w podobnych superlatywach byli opisywani ilekroć publikowali kolejne wydawnictwo.
„Feeding the Machine” wyróżnia się na tym tle między innymi ze względu na szereg nowych doświadczeń, jakie w trakcie pięcioletniej przerwy we wspólnej działalności zdobyli członkowie duetu. Moses Boyd przed dwoma laty zabłysnął znakomitym solowym debiutem – „Dark Matter”, gdzie połączył jazz z afrobeatem, dubem czy grimem. Magazyn NME opisał to wydawnictwo jako „ambitne dzieło w pełnym zakresie, gdzie perkusista nieustannie wprowadza innowacje i niezmiennie imponuje”. Własny projekt rozwijał także saksofonista, o czym publiczność Jazz Jantar mogła się przekonać w 2018 roku – podczas jesiennej odsłony festiwalu gościliśmy Binker Golding Band w składzie z dzisiaj rozchwytywanym pianistą, Joe Armonem-Jonesem.
Zebranie tych wszystkich doświadczeń w całość zaowocowało materiałem, który portal Clash opisał słowami: „To nie tylko jak dotąd największy album duetu, ale również najlepszy. Opiera się na ich niezwykłych karierach i sprawia, że zaczynamy zastanawiać się, czym powinien zajmować się jazz w 2022 roku. Odpowiedzią jest głośno wykrzyczane WŁAŚNIE TYM. To album odważny, dopracowany, śmiały i cudownie chwytliwy na sposoby, jakich nikt nie mógłby się spodziewać”.
Występ podczas letniej odsłony Jazz Jantar będzie polską premierą „Feeding the Machine”.
Trokut / Rotate, Align
Muzykę powstałej w 2018 roku chorwacko-słoweńskiej grupy Trokut określić można jako autorski melanż współczesnego jazzu z popem oraz szeroko rozumianą elektroniką. Symboliczną nazwę zespołu, w języku polskim oznaczającą trójkąt, a więc figurę o prostej i silnej konstrukcji, członkowie grupy odnoszą do jedności, z którą wspólnie eksplorują muzyczne przestrzenie w celu stworzenia własnej, oryginalnej propozycji. W swojej twórczości ponad formami zakomponowanymi i harmoniczną progresją stawiają także improwizację, ambientowe krajobrazy dźwięku, jak również rockową energię, czy repetytywność i minimalizm spod znaku contemporary classical. Muzyka ta bywa intensywna, wielowarstwowa i eksperymentalna, niemniej zawsze stara się zachować prostotę i przystępność. Melodie i tekstury dźwiękowe muzyki Trokut mogą wywoływać skojarzenia z dokonaniami grup takich jak Kneebody, Radiohead, Squarepusher, Boards of Canada, Nerve, Madlib czy różni wykonawcy z katalogu ECM Records.
Trokut ma za sobą liczne klubowe i festiwalowe występy w Chorwacji i Słowenii, m.in. w ramach Ljubjljana Jazz Festival, River Jazz Festival czy Zvončki in trobentice. Ich debiutancki, wydany jesienią 2020 w londyńskiej wytwórni Rika Muzika album Shapeless otrzymał nominację do chorwackiej nagrody muzycznej Porin w kategorii Best Electronic Music Album of the Year 2021, sam zespół zaś nominowany był w kategoriach Rock&Off oraz Jazz&Off. W lutym 2022 ukazała się EP – ka zespołu pt. Rotate, Align i to ona właśnie będzie promowana podczas koncertu Trokut na Festiwalu Jazz Jantar.
Jazz ewoluował na wiele sposobów i Trokut pokazuje jeszcze jeden z nich, co czyni ich muzykę świeżą i interesującą – Siniša Miklaužić, beehype
Podczas koncertu (…) Trokut ujawnił swoje największe atuty – niepowtarzalną chemię, wzajemne zrozumienie, harmonijne uzupełnianie się muzyczne i brak ego. To cechy, które robią różnicę i przyczyniają się do muzycznego sukcesu. Wiele zespołów o tym marzy, ale tylko nielicznym udaje się to naprawdę osiągnąć. – Helena Kezerić, Glazba.hr
Ich eksperymenty z dźwiękami i melodiami są przystępne i porywające, zarówno dzięki znakomitemu wykonaniu, jak i niezwykłym niekiedy harmoniom oraz połączeniu eksperymentalnego jazzu z ambientową elektroniką – co, nieoczekiwanie, w ich w ich interpretacji funkcjonuje bardzo dobrze – Dubravko Jagatić, Nacional.
Ziemia / Ziemia Dniem
Muzycy ZIEMI skrzyknęli się w 2019 roku, rok 2020 miał być rokiem debiutu scenicznego, ale epidemia pokrzyżowała te plany. Udało się jednak – w trybie online oczywiście – nagrać materiał na album „Catastropha”, który ukazał się na platformie Bandcamp w kwietniu 2020 roku. Zauważani przez jury polskich konkursów jazzowych młodzi muzycy dostali się do finałów Jazz Juniors Competition 2021 oraz Blue Note Poznań Competition 2021. W Gdańsku zaprezentują nowy materiał „ziemia dniem”.
James Brandon Lewis Quartet / Code Of Being
„Publiczność jest tu bardzo otwarta na to, co chcę im przekazać swoją muzyką.” – powiedział amerykański saksofonista James Brandon Lewis po swoim drugim koncercie w Gdańsku. Był w Klubie Żak w 2017 roku z formacją Heroes Are Gang Leaders, był w 2018 roku z trio. Koncert jego kwartetu zamknie letnią odsłonę 25. Festiwalu Jazz Jantar. Charyzmatyczny saksofonista i kompozytor, muzyk szeroko pojętego współczesnego jazzu prezentujący „olśniewające, gęste granie” już dawno wyskoczył z kategorii Rising Star i dzisiaj zdobywa tytuły Tenor Saxophonist of The Year w głównych kategoriach ważnych podsumowań. Obiecujący młody muzyk z potencjałem do zdziałania wielkich rzeczy, rozbudzonym dzięki słuchaniu starszych – to opinia Sonny Rollinsa. Wykorzystuje ogromne możliwości, jakie oferuje nowojorska scena jazzowa. Saksofonista tworzy autorskie formacje oraz gra w doborowym towarzystwie, między innymi grał z Williamem Parkerem, Ravi Coltrane, Joe Lovano, Dave’em Douglasem, Markiem Ribot czy Anthonym Colemanem.
O ostatnim albumie Jamesa Brandona Lewisa Andrzej Kalinowski w Jazz Forum (12/2021) pisze: James Brandon Lewis coraz odważniej eksponuje charakterystyczne tylko dla siebie frazowanie i pewne oryginalne detale brzmieniowe, które przynależą do muzyki popularnej, tej związanej z techniką operowania gramofonem, samplingiem i hip-hopem. (…) Powstała świetna muzyka, która powoli odkrywa przed słuchaczem wiele intrygujących detali podczas kolejnych sesji odsłuchowych. Właśnie słuchając płyty po raz kolejny, miałem wrażenie, że jestem świadkiem sesji live, w jakimś doskonałym studiu nagraniowym – tak blisko odbywa się to nagranie.
Zuza Jasińska & Morten Larsen
Ona jest Polką z Torunia, on Duńczykiem z Kolding, obecnie oboje studiują w Jazz Institut na Universität der Künste w Berlinie. Jej instrumentem jest głos, jego kontrabas. Zuza Jasińska i Morten Larsen są częścią młodej berlińskiej sceny jazzowej, na której obecnie dzieje się dużo dobrego, a ich koncert jest zapowiedzią obszerniejszej jesiennej prezentacji w Żaku jazzu zza Odry.
Zuza Jasińska:„Za chwile dwie poczuje moje powołanie, tym czym jestem i kim chce być! Uczę się dobroci do drugiego człowieka jak i dla siebie samej. Jestem tu by dzielić się moimi myślami i uczuciami. Teraz – to miejsce gdzie poszukuje ludzi i ich inspirujących umysłów.” (Zuza)
Oholo!
Septet Oholo! łączy różnorodne jazzowe formy z muzyką afrykańskich orkiestr dętych, przekształcając je w abstrakcyjne, energetyczne, wielowarstwowe kompozycje tętniące siłą wolnej improwizacji z dużym ładunkiem rytmu i groove’u. „Skład grupy jest w pewien sposób nieregularny – dwóch kontrabasistów, perkusista i gitarzysta wypełniają zadania odległe od roli tradycyjnie rozumianej sekcji rytmicznej – to jest zamiast kłaść fundament pod grę pozostałych muzyków, są raczej równoprawnymi partnerami w kreowaniu tej wielowarstwowej, wysoce rytmicznej i różnorodnej melodycznie muzyki. (…)” – pisze Mario Batelić z Radio Študent Ljubljana.
Debiutancki album grupy pt. „Mnogobolje” ukazał się w 2020 roku nakładem wydawnictwa Zavod Sploh, a zespół pojawił się na scenach słoweńskich festiwali takich jak Druga Godba czy Jazz Festival Ljubljana. „Oholo! Z pewnością pałają czystą miłością do grania i cieszą się radością z tym związaną. Niemożliwym jest pominąć, jak głęboko zanurzeni są w tym, co robią, a przy tym dalecy są od powtarzania historycznych free-jazzowych formuł (…) w ten sposób pozostają odrębną, rdzenną i postępową jednostką” – opowiada Gregor Bauman z magazynu Odzven.
Strona Festiwalu Jazz Jantar: www.jazzjantar.pl
FB: www.facebook.com/JazzJantar
Strona Klubu Żak: www.klubzak.com.pl
FB: www.facebook.com/klubzak
