KategoriaRecenzje (5626 wszystkich)

Duet jest także przykładem zjadania nawet nie własnego ogona – śpiewająca gitarzystka Katie White i bębniarz Jules De Martino łapczywie sięgają po swój kawałek, nie zważając

Skończyło się to nieciekawie – upadek z kolejki kosztował go złamanie obu rąk. I wtedy, spędzając kilka tygodni w domu, zainteresował się bliżej muzyką. Dlatego, gdy

Coś z tego sprawiło, że płyta brzmi filigranowo, ale bardzo z dystansem i dystynkcją wykluczającymi etykietkę infantylnego popu. Słyszalne gdzie nie gdzie odgłosy otoczenia, mimo, że

Słuchając tej płyty, możemy się dowiedzieć, skąd Brian Dougans i Garry Cobain czerpali inspirację do stworzenia jednego z pierwszych arcydzieł nowej elektroniki – płyty „Accelerator”, która

Płyta zaczyna się od fragmentu ze starego winyla instruującego, jak na podstawie dźwięków (słyszanych stetoskopem) wcześnie wykryć groźną chorobę. Wbrew tytułowi utwór nie jest tak bardzo

Krążek oscyluje gdzieś między elektroniką, nu soulem i funkiem, za główny kierunek jednak obierając sobie pop. I nic w tym obraźliwego, bo to pop pierwszej klasy,

„W normalnym przypadku mielibyśmy obiekcje co do wydania podwójnej płyty młodego, początkującego artysty, ale długość „The Sublime” jest w pełni usprawiedliwiona”, twierdzą właściciele amerykańskiego labelu Hypnos.

Potem przyszedł czas na didżejowanie – i coraz większą popularność na rodzimej scenie tanecznej. Ponieważ ze Szczecina do Berlina jest niedaleko, Grzesiek i Wojtek postanowili spróbować

Świadectwem tego był jego debiutancki album firmowany pseudonimem Sasse – „Made Within The Upper Stairs Of Heaven” z 2006 r. Obecnie Lindblad wraca z drugą płytą

Stało się to okazją do podsumowania tego okresu i wydania podwójnego albumu, na który trafiły 32 nagrania z katalogu firmy. Zostały one podzielone na dwa miksy

Swój kunszt i zamiłowanie do wybuchowej mieszanki przesterowanego breakcoreu i ośmiobitowych melodyjek Shigeru Ishihara objawił na wydanym przed trzema laty albumie „KFC Core”, ubiegłorocznym „Encyclopedia Of

Główną inspiracją płyty „Goodbye Swingtime” jest swing i złota epoka wielkich big bandów, grających w USA w latach 30. i 40. ubiegłego wieku. Swing jest tu

Afrykańskie poczucie rytmu, tradycyjne instrumenty perkusyjne, zaśpiewy w językach kreolskim i portugalskim oraz toasting zostały zderzone z elementami houseu, techno i hip-hopu, które do Angoli przywędrowały

Ponieważ właściwie tylko oni dwaj wyróżniali się spośród reszty kolegów – długowłosych metalowców – szybko zostali przyjaciółmi. Okazało się bowiem, że od lat są zafascynowani klubową

Paul Miller vel DJ Spooky zapewne potrzebuje co najmniej dwóch stron na rubrykę „zawód” w paszporcie. Przed czterema laty udostępniono mu przepastne archiwa belgijskiego labelu Sub

Od prawie trzech dekad poszukuje, wynajduje i eksperymentuje z dźwiękami i technologią, realizując pionierskie produkcje – do historii przeszło wykorzystanie przezeń fizycznej obróbki winyli i gramofonu