KategoriaRecenzje (5896 wszystkich)

Fajny werbel, pomyślałem. Tymi słowami zaczyna się płyta „Boży rok”, efekt nietypowej współpracy pomiędzy poetą (Piotrem Janickim) a muzykiem (Bartkiem Kalinką aka XV Parówek). Autorem rysunku

Z okazji wydania tegorocznego, koncertowego albumu („Live at Annandale Hotel”) przyszło mi do głowy, że warto przypomnieć jedyny jak dotąd, debiutancki krążek tej urokliwej kapelki –

„Wykorzystuję oczywiście pewne struktury rytmiczne, techniki wydobywania dźwięku, ale staram się tworzyć własny, dosyć abstrakcyjny styl. Najlepiej oddaje to termin „feral”, czyli „dziki”. Stosuje się go

Wydawało się, że hype wokół tak zwanego dubstepu i gatunków pochodnych (grime, 2step, UK garage i co tam jeszcze wymyślili) powoli ustępuje, a tymczasem dobra passa

Dwa miesiące temu wybieraliśmy najlepsze płyty 2007, czemu z pewnością towarzyszyła pewna doza emocji znanych każdemu melomanowi. Faworytów uhonorowano adekwatnymi numerami w rozmaitych zestawieniach, emocje zdążyły

Profil Galosilne z przyjemnością umieszczałem w naszym serwisie grubo ponad rok temu. Tyle mniej więcej przyszło nam czekać na długorający krążek tria. Zatytułowana „The New Discipline”

Jakie to uczucie nagrać płytę przystępną, a zarazem wielką? Jamie zna odpowiedź, już się wychyla, już podnosi rękę… i wyciąga środkowy palec. Ten zuchwały Brytyjczyk w

Postanowił nagrać album z wykorzystaniem wyłącznie cyfrowych dźwięków – skompresowanych o niskiej jakości, układających się w nową muzykę klubową o brzmieniu lo-fi. W ten sposób powstała

Pomogły mu w tym nie tylko hiciarskie single w rodzaju „Mandarine” czy „Night Falls”, ale również dwa ciekawe albumy – „Memento” i „Movements”. Nic więc dziwnego,

Na początku kwietnia ukazał się debiutancki album Paula Rose, szerzej znanego jako Scuba. Paul to postać mocno zasłużona dla dynamicznie rozwijającego się od kilku lat dubstepu

Muzycznych eksploracji Tonyego Younga część trzecia (lub czwarta, jeśli liczyć tegoroczną płytę z remiksami). Pod nieco trywialnym tytułem „Love No Longer Lives Here” kryje się nietuzinkowa,

Mary Anne Hobbs przedstawiać nie trzeba. Evangeline to jej druga kompilacja ułożona dla Planet Mu, na której znajdują się artyści prezentowani w radiowej audycji brytyjskiej didżejki.

autechre już wszystkich przyzwyczaiło do oczekiwania nieoczekiwanego. to wydawnictwo to kolejny krok oddalający ich muzykę od ambientowo-rytmicznych schematów. jak się zorientowałem, już „chiastic slide” wywołał lekki

płyta ta, w swojej pierwotnej wersji ukazała się w roku 1995; w liczbie 1,5 tysiąca egzemplarzy rozeszła się błyskawicznie, trafiając również do szefa wytwórni 4ad, ivo

o coilu pisałem już niestworzone rzeczy. że pop, że awangardowość ponad wszystko, że mają i słabe produkcje, że mają tysiące projektów i drogich, limitowanych płyt. że

„we wnętrzu snów świat jest trochę inny niż gdzie indziej, ale zachowuje ciągłość mimo nieustannych zmian. na tle rzeczywistości zbliża się, oddala. wody snu porywają osoby

duet chaser to lars sandberg i nigel hayes – dwóch pochodzących z glasgow muzyków i producentów, którzy na brytyjskiej klubowej scenie pojawili się na przełomie lat

Wydana w 2002 pierwsza płyta Deadbeat – „Wild Life Documentaries” okazała się prawdziwą perełką – kanadyjczyk Scott Montheit nagrał bowiem materiał będący znakomitym połączeniem dubowych fascynacji,

będzie sporo słodzenia. oto bowiem ukazuje się płyta, która swą siłą i klimatem dorównuje takim klasykom jak „substrata” biosphere czy „dead cities” future sound of london.

za pseudonimem superpitcher kryje się aksel schaufler, niemiecki producent i kompozytor, związany z założonym przez volfganga voigta [mike ink] labelem kompakt. schaufler pojawił się na muzycznej