AutorRedakcja (542 wszystkich)

Gdy piszę te słowa, tą recenzję, mam świadomość, że moim zadaniem jest opisanie czegoś niezwykłego. Muzyki, której wartości żadne słowa nie są w stanie oddać, nawet

Pamiętacie jeszcze długometrażową wersję South Parku? Ja dobrze zapamiętałem jedną ze scen: rozpaleni nienawiścią Amerykanie niszczą dzieła kanadyjskich artystów. Na podpałkę idą płyty Alanis Morissette, Barbary

Niemieckie post-techno, eklektyczne formy łączące w sobie style od ambientu, techno, dub, rocka po jazz i jungle, elektroniczne bąble i zgrzyty, a nawet krautrock, w którym

Ten album, choć niezwykle piękny i poruszający, można bez wahania nazwać błyskawicą przecinającą pochmurne niebo, eksplozją nowych idei, końcem pewnej muzycznej ery i jednocześnie początkiem nowej.

Przypominam sobie mój pierwszy kontakt z grupą New Order. Było to gdzieś w połowie lat dziewięćdziesiątych – przebój „Blue Monday”, który rzucił świat na kolana, a

Zwariowany Fin wydał na świat nowe dziecko. Czy jest bliżej gwiazd? Nie sądzę, ale wiem jedno: jest nie do podrobienia. Wiem tez inną ważną rzecz: każda

Aiwa to zespół dwóch braci, którzy wyemigrowali z Bagdadu do Rennes we Francji, gdzie rozpoczęli ten projekt, który ostatecznie urósł do 8-osobowej grupy muzyków, wokalistów, producentów

Na ten zespół natknąłem się przypadkiem, będąc w Anglii na wakacjach. Pamiętam, że włączyłem radio i pomyślałem: „to pewnie nowy Interpol”. Kawałek wydawał się ciekawy, ale

Niecały miesiąc temu w Poznaniu gościło na dwóch wieczorkach zapoznawczych Monotype Records, nowe polskie wydawnictwo szeroko pojętej muzyki elektronicznej. Korzystając z okazji, że płyty od wydawcy

Zbliżająca się premiera „Nature never produces the same beat twice” autorstwa AGF i Zavoloki jest dobrym pretekstem, by zapoznać się z twórczością drugiej z pań –

Poszukując najlepszych płyt tego roku, po raz kolejny zwróciłem uwagę na jedną z najlepszych płyt roku zeszłego. „Muzyka łączy pokolenia” – aż chciałoby się zakrzyknąć. Na

W świecie muzyki elektronicznej możemy śmiało powiedzieć, że są kraje będące prawdziwą ojczyzną elektronicznych brzmień. Niemcy, Wielka Brytania czy Islandia – z tych miejsc pochodzi wielu

Absolutnie fascynujące nagranie. Eksperymentalne, mroczne, ukryte, ambientowe, jakie tylko chcecie. No, ale z takimi nazwiskami za kółkiem to może być tylko jazda. Wszystko zaczyna się od

Praktyka promocyjna wytwórni płytowych od lat polega na tym, że wydając debiutantów często namaszcza się ich na następców zespołów, które już wcześniej osiągnęły sukces. Tak było

Dwadzieścia miesięcy pracy zaowocowały najbardziej radosnym albumem w karierze formacji z Islandii. Wszystko miało być trochę naiwne i zanurzone w aurze nadziei – zapowiadali panowie z

Jeśli zastanawialiście się, jak może brzmieć nowoczesna płyta nagrana przy pomocy klasycznego instrumentarium to odpowiedź znajdziecie na krążku „The Blue Notebooks”. Autor tego albumu Max Richter

Muzyka tworzona przez dwie wielkie i niesłychanie utalentowane indywidualności współczesnej muzyki. Steven Wilson, odpowiedzialny za dźwiękowe tło (gitary, sample, klawisze etc.), człowiek niesłychanie aktywny, biorący czynny

Mistrz melancholii, operowania ciszą i napięciem, posługujący się swoim głosem jak najwięksi artyści pędzlem i farbami- Tim Bowness, brytyjski wirtuoz kameralnego grania, człowiek, którego zapamiętuje się

Matt Elliott na odchodne [od projektu Third Eye Foundation] uraczył nas selekcją remiksów i kolaboracji. Było z czego wybierać, Bristolczyk jest uznanym remikserem, zabierał się za

W Europie Zachodniej powstaje nader wiele składanek związanych z szeroko pojętą muzyką elektroniczną – od Ibiza Chillout, poprzez Nordic Lounge, aż do słynnego Hotel Costes. W